درد نامه ای خواندنی از طرف یکی از اهالی روستای فخر آباد با عنوان «چه کنیم با این همه خوشبختی؟!» ، ارسال شد.

..(چه کنم با این همه خوشبختی؟)..

چندی پیش در پایگاه خبری یک خبرگذاری به نقل از بخشدار خرانق مبنی بر: ((فراهم سازی بستر های لازم برای ماندگاری در روستا ها امیدوارم )) را مشاهده نمودم به یاد بخشدار و روستای خودمان افتادم.

روستای ما فخرآباد با دویست،سیصد نفر جمعیت خوشبختانه دهیاری دارد ولی دهیار ندارد شاید هم دارد،ما نمی شناسیم آخه  اینقدر تو این دوره دهیار عوض بدل شده که ما نفهمیدیم کی دهیار هست،ظرف دو سال چهار دهیار؛اوایل یکی بود گفتند ایشان دهیار هست  بعد چند وقت مدتی گفتند استعفا داده و اخیرا شنیدیم مجددا برگشته البته با یک پیش شرط  جدید و اون اینکه من هستم ولی در روستا حضور نخواهم داشت یعنی کنترل ازراه دور در روستای ما اپیدمی شده ما شورایی داریم که در یزد سکونت دارد و از راه دور روستا را اداره می کند لذا  رئیس شورا هم که دید این روش جواب میدهد او هم رخت بر بست و به شهر رفت.میگم همه بریم شهر و آخر هفته همراه مسئولین روستا بر گردیم ده؛ چه کنیم با این همه خوشبختی؟ (خوش به حال روستا های بخش خرانق)

 توجه : و در پایان لازم به ذکر است که این مطلب قصد هیچ گونه تشویش اذهان عمومی ، فرافکنی، توهین به شخص(حقیقی و یا حقوقی) و یا ارگان خاصی را ندارد.

 نویسنده:ح.ق